Ten stereofoniczny przedwzmacniacz zbudowany jest w oparciu o trzy popularne wzmacniacze operacyjne NE5532 i garstkę elementów dyskretnych. Układ nadaje się do współpracy z dowolnym źródłem sygnału, takim jak odtwarzacz mp3 bądź komputer, a uzupełniony o końcówkę mocy znakomicie nada się do nagłośnienia w domu. Przedwzmacniacz umożliwia regulację tonów niskich, wysokich oraz regulację głośności za pomocą trzech podwójnych potencjometrów obrotowych. Umieszczenie potencjometrów na brzegu płytki pozwala jednocześnie zrezygnować z przewodów łączących potencjometry z płytką a tym samym poprawia parametry szumowe układu. Przedwzmacniacz zasilany jest napięciem symetrycznym +/-18 do +/-30V dzięki obecności stabilizatorów napięcia.

Działanie:

Schemat ideowy przedwzmacniacza przedstawiony został na rysunku 1. Składa się on z dwóch jednakowych kanałów, z których jeden zostanie opisany poniżej. Sygnał wejściowy podawany jest na złącze GP1 (NS25-W3) (oba kanały) i trafia prosto na filtr górnoprzepustowy CR złożony z C1 (1uF) oraz R1 (100k) o częstotliwości granicznej około 1,5Hz, co skutecznie wycina składową stałą i najniższe częstotliwości. Dalej sygnał trafia na wzmacniacz nieodwracający U1 (NE5532), a rezystory R3 (10k) i R7 (4,7k) zapewniają wzmocnienie sygnału na poziomie 1,5. Niewielki kondensator C3 (10pF) zapobiega wzbudzeniom, natomiast C5 (1uF) separuje układy na wzmacniaczach U1 i U2 (NE5532). Regulator tonów zbudowany jest na wzmacniaczu U2 a sama regulacja tonów zbudowana jest w sposób klasyczny. Elementy modyfikujące charakterystykę znajdują się w pętli ujemnego sprzężenia zwrotnego wzmacniacza U2. Gdy oba potencjometry znajdują się w położeniu centralnym, impedancja X1 (wypadkowa z elementów: R9 (10k), C9 (33nF), C7 (4,7nF) oraz: P1 (100k), P2 (100k), R11 (10k) i R12 (3,3k) - "w połowie") między wejściem sygnału a wejściem odwracającym wzmacniacza U2 jest równa impedancji X2 (wypadkowa z elementów: R15 (10k), C11 (33nF), C13 (4,7nF) oraz także: P1, P2, R11 i R12 - "w połowie") między wyjściem wzmacniacza U2 a jego wejściem odwracającym. W efekcie wzmocnienie A, wyrażone zależnością: jest równe –1 dla całego zakresu częstotliwości pracy układu. Ma on wtedy płaską charakterystykę przenoszenia. Potencjometr P1 odpowiedzialny jest za regulację tonów niskich. Dla dużych częstotliwości sygnału kondensatory C9 i C11 stanowią zwarcie, więc regulacja potencjometrem nie daje żadnego efektu dla tych częstotliwości. Potencjometr P2 pozwala na regulację tonów wysokich, a dzięki kondensatorom C7 i C13 nie ma on wpływu na regulację basu. Dla niskich częstotliwości kondensatory C7 i C13 stanowią rozwarcie, przez co potencjometr staje się nieistotną częścią układu. Sygnał z wyjścia regulatora tonów trafia za pomocą R17 (4,7k) na potencjometr do regulacji głośności P3 (100k log) i dalej na kolejny stopień wzmacniający na układzie U5 (NE5532). Elementy R19 (15k) i R21 (33k) konfigurują U5 do pracy w roli wzmacniacza odwracającego o wzmocnieniu około –2. Z wyjścia U5 sygnał poprzez filtr R23 (100R), C21 (1uF) i R25 (100k) trafia na wyjście przedwzmacniacza GP3 (NS25-W3).

Cały przedwzmacniacz zasilany jest napięciem symetrycznym o wartości w granicach +/-18 ... +/-30V za pośrednictwem złącza GP2 (NS25-W3). Napięcie zasilania dla wzmacniaczy operacyjnych uzyskiwane jest za pomocą stabilizatorów U3 (78L15) i U4 (79L15), a filtrowane za pomocą kondensatorów C15-C16 (100uF/35V) oraz C17-C18 (47uF/25V). Dodatkowo zasilanie każdego z czterech wzmacniaczy operacyjnych wygładzane jest za pomocą kondensatorów C19-C20 (100nF) i C23-C26 (100nF).

Budowa:

Płytkę drukowaną (warstwa od strony druku) można pobrać tutaj. Odbicie lustrzane płytki można pobrać tutaj. Pomocą w montażu płytki od strony elementów (od góry) będzie rysunek dostępny tutaj. Układ został zaprojektowany na jednostronnej płytce drukowanej, co zmniejsza koszty wykonania ale wymaga zastosowania kilku zworek, które należy zamontować w pierwszej kolejności. Później można przystąpić do lutowania rezystorów. Wszystkie są typowe o mocy 0,25W i montowane w pozycji leżącej. Następnie mocujemy na płytce podstawki pod wzmacniacze operacyjne i lutujemy kondensatory stałe. Na samym końcu umieszczamy na płytce stabilizatory napięcia, kondensatory elektrolityczne i potencjometry. Przy zakupie potencjometrów należy zwrócić uwagę na długość ich ośki, gdyż wlutowane w płytkę muszą wystawać poza nią na długość umożliwiającą poprawne zamontowanie w obudowie. Przy montażu potencjometrów należy zwrócić uwagę, aby były one w jednej linii ze względów estetycznych. Metalowe obudowy potencjometrów należy podłączyć do masy za pomocą odcinków przewodów. Powoduje to ekranowanie potencjometrów, a tym samym zmniejszy zakłócenia i przydźwięk sieciowy przy dotykaniu pokrętła potencjometru. Przedwzmacniacz najlepiej zasilać z zasilacza symetrycznego niestabilizowanego, zwykle można wykorzystać napięcie zasilania końcówki mocy jeśli nie jest ono większe niż dopuszczalne napięcie zasilania przedwzmacniacza. W pierwszej fazie uruchomienia dobrze jest nie wkładać w podstawki wzmacniaczy operacyjnych i po włączeniu zasilania sprawdzić, czy na każdej z podstawek występują poprawne napięcia zasilania. Po zmontowaniu wszystkiego przystępujemy do uruchomienia całości. Potencjometr głośności powinien być skręcony na minimum (maksymalnie w lewo), a na wejście należy podać sygnał z odtwarzacza mp3, radia, komputera itp. Do wyjścia przedwzmacniacza należy podłączyć końcówkę mocy. Stabilizatory napięcia U1 i U2 dostarczają symetrycznego napięcia zasilania +/-15V. Można też z powodzeniem zastosować tutaj stabilizatory na napięcie 12V lub nawet 9V. Nie spowoduje to zmian w działaniu przedwzmacniacza ale zmieni zakres dopuszczalnych napięć zasilania. Taki zabieg będzie konieczny w przypadku, gdy chcemy zasilać wzmacniacz niższym napięciem niż około +/-18V. Stabilizatory 78L15 i 79L15 mogą nie chcieć pracować dobrze z małym spadkiem napięcia.

Zdjęcia Projektu:

Wykaz Elementów:

Załączniki:

Pytania i Komentarze:

comments powered by Disqus